تاریخچه ورزش ووشو
تاریخچه ورزش ووشو در جهان
ووشو
ورزش رزمی ملی چین است که مرکب از دو کلمه "وو"و "شو" به معنی هنر رزم می
باشد.ووشو wushu به هنرهای رزمی کشور چین گفته می‌شود که در آن انواع مختلف
حرکات برای سلامتی جسم و روح و دفاع شخصی در نظر گرفته شده است.در
چین باستان از هنرهای رزمی برای دفاع از سرزمین، خود یا خانواده و مقابله
با دشمنان و راهزنان و ... استفاده می شد. ووشو نه تنها یک ورزش سنتی چین،
بلکه عناصر فلسفی، اخلاقی، زیباشناسی، پزشکی و نظامی را نیز در بر
دارد.هدف
فنون رزمی ووشو ناتوان کردن و زیان رساندن به دشمن است.
از این رو ووشو
یکی از شیوه های تمرینی مهم ارتش های چین باستان بوده و حتی امروزه نیز در
تمرینات پلیس و نیروهای مسلح ارتش نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
ووشو به عنوان نوعی ورزش، تمام فنون رزمی خود را حفظ کرده، اما به دلیل محدودیت های قوانین مسابقه، ورزش ووشو بر اصل زیان نرساندن به حریف متکی است. برای نمونه، در مسابقات ساندا محدودیت هایی برای حرکاتی که می تواند به حریف آسیب برساند، ایجاد شده است.
امروزه ووشو به صورت یک ورزش استاندارد جهانی به مردم جهان ارایه شده است و فقط منحصر به کشور چین نیست و مردم کشورهای مختلف برای بهره گیری از خواص طبی و شرکت در رقابت های قهرمانی در این رشته ورزشی تمرین می‌کنند.
هنر رزمی ووشو در مسابقات در دو بخش تالو و ساندا ارائه می‌شود:
زمینه تالو (اجرای فرم های سنتی چینی به صورت زیبا به همراه حرکات آکروباتیک)
زمینه ساندا (مبارزه آزاد بر روی سکو با استفاده از دستان و پاها و زیرگیری)
توسعه ووشو در سلسله های مینگ (1368-1644 میلادی ) و چینگ (1636-1912میلادی ) به اوج خود رسید. در این زمان، ووشو به شاخه های گوناگون مانند چان چوان، نان چوان و تای چی تقسیم شد.
در زمان جمهوری چین (1912-1949م.) ووشو به نوعی ورزش تبدیل شد و باشگاه های تخصصی بسیاری در زمینه ورزش ووشو ایجاد شد.
پس از مطرح شدن ووشو در بعد مسابقاتی، اولین انجمن رسمی آن در سال 1920 در کشور چین تاسیس شد و دست اندرکاران امور شدیداً به ترویج مسابقات در سطوح مختلف پرداخته و سرمایه های انسانی و مالی فراوان را در این راه به خدمت گرفتند که بر اثر همین کوشش ها از سال 1932 گردهمایی های ملی آغاز و در سال 1933 ووشو رسما به لیست مسابقات و بازیهای ملی وارد شد.
اولین مسابقات ملی ووشو در سال 1935 برگزار شد و متعاقباً در سال1936 معرفی آن در سطح بین المللی، یک تیم 9 نفره از قهرمانان ووشو در جریان المپیک برلین حرکاتی را به نمایش گذاشته که بسیار مورد توجه و تشویق حضار قرار گرفت. آنگاه پس از چندین سال مطالعه، تحقیقات و پژوهش در سال 1958 بدلیل استقبال شدید مردم از مسابقات مقررات و قوانین کاملی توسط سازمان تربیت بدنی چین وضع شد که با تلاش دیگر اساتید و قهرمانان این رشته در سطوح جهانی با حضور 14 کشور در سال 1987 اولین مسابقه قهرمانی ووشو آسیا در ژاپن برگزار گردیده و نیز همان سال WFA یا فدراسیون ووشو آسیا تشکیل شد. در حال حاضر 38 کشور عضو این فدراسیون آسیایی می باشند. در همین حال در رقابتهای اروپا، آمریکا و فدراسیونهای مربوطه تشکیل و پس از کوشش های فراوان در سال 1990 ووشو به عنوان یکی از رشته های رسمی در بازیهای آسیایی وارد گردید. سپس با تشکیل فدراسیون بین الملی ووشوIWUF در سال1990 اولین دوره مسابقات ووشو قهرمانی جهان با حضور 36 کشور در سال 1991در چین برگزار و متعاقباً دومین دوره آن نیز در سال 1993 در کشور مالزی به انجام رسید و همچنین کشور آمریکا نیز بعنوان محل برگزاری سومین دوره مسابقات جهانی ووشو در سال 1995 برگزیده شد.
در ایران نیز همسان با دیگر ممالک چند سالی است به همت و پشتکار تنی چند از زحمتکشان و عاشقان این هنر شاهد توسعه و گسترش این هنر رزمی که به تعبیری می توان آن را گوهر تابناک هنرهای رزمی معرفی نمود، از سال 1368 رسما تحت پوشش فدراسیون های مختلف از جمله تکواندو، کاراته، دفتر جهاد تربیت بدنی و فدراسیون کونگ فو، ووشو رزم آوران شروع نمود و از اسفند 1382 ووشو فعالیت خود را در قالب فدراسیون مستقل ادامه می دهد و با 18 سبک در سی و یک استان فعال می باشد. با اینکه مدت زیادی از تاسیس فدراسیون ووشو نمی گذرد، روند رو به رشد این رشته کاملا مشهود است و از نظر فنی نیز هنرجویان وطن عزیزمان در سطح قابل تحسینی ارتقاء پیدا نموده اند.که این موضوع مورد توجه صاحب نظران و کارشناسان فدراسیون بین المللی iwuf نیز قرار گرفته است.مضافا شرکت تعدادی از اساتید و قهرمانان عزیز ایرانی در تورنمنت های بین المللی و بالاخص مسابقات مختلف قهرمانی جهان و آسیا باعث کسب رتبه ها و امتیازات عالی گشت. سنگینی ترازوی افتخارات را افزون نمود که امید است روز به روز بر وسعت این آگاهی ها و افتخارات افزود شود.
رشته ووشو دارای تشکیلات معتبر و منظم جهانی با علامت اختصاری IWUF می باشد که در کشور چین مستقر است.
این فدراسیون دارای 149 عضو رسمی و فعال می باشد که در سال 1990 تاسیس شده است و عضویت ووشو جمهوری اسلامی ایران در سال 1991 به عنوان سی هفتمین عضو فدراسیون جهانی در نهاد مذکور پذیرفته شد. خوشبختانه استقبال ملل مختلف از این رشته زیبا در حد بسیار بالایی بوده، به طوری که گستره جغرافیایی آن که محدود به حوزه شرق آسیا بوده در حال حاضر به اقصی نقاط جهان گسترش یافته و در بخش های مختلف آن در هر دوره از مسابقات قدرت های جدیدی ظاهر می شوند که این امر نشان دهنده پیشرفت و بالندگی این رشته است.
ووشو در سال 2004 توسط کمیته بین المللی المپیک به رسمیت شناخته شد و حرکت خود را جهت ورود به المپیک آغاز نموده است.